هر روز چند بندی از اطاق آبی سهراب سپهری را میخوانم. امتیاز کتاب زیبایی نثر و واژگان نیست؛ هماهنگی زبان و اندیشه است. واژگانی که یاوه نیستند. زیادی نیستند، دروغ نیستند. واژگانی که کافی اند.

اطاق آبی خشکی روحم را میگیرد. در نظرم شاهکاری مینماید که دوست دارم مشقش کنم. تقلیدش کنم. آگاهانه و بی آنکه از مقلد بودن بترسم.