از سفرنامه حج نوشته لطف الله صافی گلپایگانی:

«در کتاب نقد فلسفه داروین داستانی از یکی از روزنامه ها نقل کرده که خلاصه اش به بیان ما این است که، در سال ۱۳۳۷ که یکی از منجمین مشهور اروپا خبر داد که زمین در اثر تصادم با ستاره دنباله دار منهدم و متلاشی می شود و زمان و وقت آن را معین کرده بود و با اینکه برحسب اسناد و مصادر اسلامی وقوع این حادثه قابل قبول نبود، بسیاری از مردمان ضعیف الایمان از مسلمانان هم سخت گرفتار اضطراب ونگرانی شده بودند.
در روز قبل از روزی که برحسب قول این منجم باید زمین منهدم شود، در یکی از کوچه ها یا خیابانهای تهران بچه ها بازی می کردند. یک نفر به بچه ای که در بازی زیاد به اصطلاح فضولی می کرد گفت مگر نمی دانی که فردا زمین متلاشی خواهد شد؟ بچه گفت من هیچ نگران نیستم و اطمینان دارم که چنین حادثه ای رخ نخواهد داد برای اینکه می بینم مهندسی که نقشه خط آن قطار بین حضرت عبدالعظیم و تهران را داده است چنان آن را منظم کرده است که قطارها در آمدن و رفتن بهم تصادم ننمایند پس به طریق اولی مهندسی که عالم کون و ترتیب سیر اجرام و کرات را چنان مقرر فرموده است، برخلاف نظامی که او معین کرده است حادثه ای اتفاق نخواهد افتاد. آن روز گذشت و شب موعود آمد و زمین به هیچ چیزی برخورد نکرد، روز بعد روزنامه (ایران نو) جریان این سؤال و جواب را در روزنامه اش منتشر کرد.»

سفرنامه حج، لطف_الله_صافی_گلپایگانی ، دفتر انتشارات اسلامی، ۱۳۷۵، ص۳۲